De Amerikaanse pop- en rockmuzikant Wes McDonald uit Birmingham, Alabama treedt naar buiten onder het pseudoniem en alter-ego ‘Terry Ohms’. Hij verhuisde eind jaren ‘90 naar Athens, Georgia waar hij gedurende zes jaar verbleef en zijn debuutplaat “Alarm Clock Recordings” in 2000 lanceerde, een album vol ‘garage rock’-songs.

Samen met Mark Eyces, Andrew Heaton en de betreurde singer-songwriter Jeff Buckley vormde hij in die periode ook de groep ‘The Ohms’. Onder die naam werden er twee albums opgenomen: “Electrical Resistance” en “If You Don’t Think I Love You” met voornamelijk alt.countrysongs. Tegelijkertijd bracht hij met “Chandelier” in 2001 en “Cutting Up Rocks” uit 2002 ook nog twee soloplaten onder zijn eigen naam uit.

Wes McDonald trok opnieuw naar zijn thuishaven in Birmingham, Alabama waar hij met enkele oude vrienden aan een nieuwe soloplaat “The Guest” werkte, gevolgd door het in 2006 op de markt gekomen album “1:50 In The Furnace”. Daarna werd de formatie ‘Terry Ohms’ geboren en werd er eind 2006 met “Terry Ohms Plays Wes McDonald” een nieuw album uitgebracht. Nadien volgden nog twee platen van ‘Terry Ohms’ met “Gets Emotional” in 2014 en “A Lot More Than Enough” in 2017.

Verder maakte Wes McDonald opnieuw deel uit van een indie punkrockformatie ‘Vulture Whale’ waarmee in negen jaar tijd vijf albums werden opgenomen tot de groep in 2016 op vriendschappelijke wijze werd ontbonden. McDonald werd toen ook partner in het nieuwe platenlabel ‘Cornelius Chapel Records’ waarop hij ook nu nog zijn albums uitbrengt, zoals het net één jaar geleden op de markt gekomen en op deze pagina’s via lovende woorden gerecenseerde “Terryfirma”.

Daarmee zijn we aangekomen bij de onderliggende reden voor deze recensie, zijnde de release van de nieuwe plaat “Cold Cold Shoulder” van ‘Terry Ohms’. Op dit achtste soloalbum brengt Wes McDonald acht nieuwe nummers in zijn ongeëvenaarde stijl, een mix van garagerock met klassieke rockmuziek en traditionele countryinvloeden. Hiervoor worden heel veel gitaarklanken gebruikt, net als een subtiele synthesizer-sound en ritmische popmelodieën. Alle instrumenten op dit album werden trouwens allemaal door McDonald zelf ingespeeld en hij nam daarenboven eveneens de rol van albumproducer waar.

Van de tracklijst van “Cold Cold Shoulder” werden er al twee singles getrokken met de op de twee video’s te beluisteren songs “IMO JSYK BTW” en “All In The Past”. Wij kunnen ons best terugvinden in de van distortie overlopende openingstrack “King Of The Mountain”, in het nummer “Rock Of Gibraltar” en in de stevige rocksong “What Do You Mean, What Do I Mean?”. Verder zijn de tracks op dit nieuwe album een opeenstapeling van gitaarriffs en allerlei ‘noise’ wat uiteindelijk toch weer zal uitmonden in catchy, ritmische melodieën. Dat Wes McDonald een zeer actieve bezige bij is in de wereld van de 21e eeuwse muziek wordt bewezen door het gegeven dat hij naast zijn drukke soloactiviteiten ook nog als drummer meespeelt bij de psychedelische rockformatie ‘People Years’.

(valsam)